Als geboren Mechelaar, ik ben in Mechelen geboren en woon hier nu reeds heel mijn leven lang, heb ik hier heel wat zien veranderen. Verandering moet, ik kan de tijd niet tegenhouden, maar al die veranderingen brengen ook mee dat ik van deze stad langzaamaan vervreemd. Niets is nog hetzelfde, de omgeving waar ik opgegroeid ben is volledig gerenoveerd, hoekjes en pleintjes zijn verdwenen, kleine verloederde stukken braakliggende grond waar ik vroeger nog ging spelen zijn nu volgebouwd met luxe appartementen, en de omgeving van de Dijle, waar ik veel rondhing is nu omgedoopt tot Mechelse haven.

Melaan

Natuurlijk zijn er ook dingen die in positieve zin aangepast werden. De Melaan werd onder handen genomen en het resultaat mag gezien worden. De vernieuwde grote markt straalt ruimte uit, maar heeft naar mijn persoonlijke mening nood aan meer groen en vrolijke kleuren. Vooral in de zomer is kleur belangrijk, dat maakt de mensen vrolijk. De terrassen op de grote markt zijn, volgens algemeen geldende reglementen, allemaal in dezelfde tinten en de parasols zijn allemaal grijs … tijdloos en stijlvol volgens sommigen, maar vooral saai volgens mij.
Tegenwoordig staat er zelfs een heus stort op de grote markt. Burgervader Bart Somers heeft beslist dat hij op deze manier de mensen wil laten zien hoeveel zwerfvuil er nog op onze straten gestort wordt. Spijtig vind ik dat, want het vuil dat daar uitgestalt staat komt van een minderheid die het nog steeds niet begrepen heeft op een propere stad en straten. De meeste mensen werpen hun vuil wél in de daarvoor voorziene vuilbakken of laten het gewoon thuis in een vuilzak. Zo’n stort op de grote markt plaatsen waar ook toeristen graag even op een terras komen verpozen vind ik dus, zeker op dit tijdstip van het jaar, een verkeerde zet van het stadsbestuur.

Over mijn stad, Mechelen, valt nog veel meer te schrijven  vandaar dat ik op deze blog hiervoor ook een specifiek onderdeel zal voorbehouden.

Met andere woorden … wordt vervolgt

Margaretha van Oostenrijk