Tot voor kort spendeerde ik mijn avonden voor het grootste gedeelte van de tijd voor mijn pc.

Aan de meeste programma’s op tv heb ik echt geen boodschap en ik hoef ook ’s avonds, na een werkdag, niet te zien hoe ze iemand opensnijden of een bevalling bijwonen. Om één of andere bizarre reden zie ik nog zelden iets leuks op tv, maar overladen de programma makers mij met reality shows en andere dingen die mij mee laten genieten van het verkeerde of juist heel juiste leven van mensen die ik niet ken. Gangsters die vroeger de mensen bestolen en nu de kans krijgen om via de televisie hun verhaal te doen. Mensen die hun bankrekening steeds verder in het rood zagen gaan en nog steeds hun creditcard te boven haalden, wetende dat het geld op was, ook voor hun is er tegenwoordig plaats op onze tv en ook liefst op het moment van de dag dat ik naar leuke dingen en ontspanning uit kijk.
En dan zijn er die programma’s waar “goede” mensen hun rijkdom willen delen met minder bedeelden in onze maatschappij. Sommige wisselen zelfs van huis voor een kort periode. De ganse inboedel van het huis inclusief man of vrouw en kinderen blijven wel ter plaatse … ja, zo ver zijn we gekomen, en straks vinden we dat allemaal normaal.

Al die dingen probeerde ik dus te vermijden door voor de pc mijn avonden door te brengen. Maar de laatste tijd lukt me dat niet zo goed meer en heb ik meteen ook een groot nadeel van het televisie kijken ondervonden.
Terwijl ik op de pc actief bezig ben met het schrijven van teksten of plaatsen van reacties hoef ik voor de televisie helemaal niks te doen.
Dus om mijn handen een beetje bezig te houden komen er chips en andere snoepjes op tafel. Op het einde van de avond zijn die versnaperingen verdwenen en de volgende ochtend zie ik steeds hogere cijfertjes op mijn weegschaal verschijnen. Soms komt er even het woord “error” op en heb ik nog een beetje hoop, maar doorgaans is die “error” lager dat het uiteindelijke cijfer dat op het scherm verschijnt.

Aangezien ik niet zo’n sterk karakter heb om die versnaperingen aan de kant te laten, dan hadden ze maar nooit gekocht moeten worden hé, voel ik mij verplicht om in de toekomt terug meer tijd op de pc te spenderen als ik terug wat gewicht wil verliezen.