Mijn vrouw kreeg daarstraks van zuster te horen:
We komen je morgen halen voor het kerkhof …
Euh, wablief? Kerkhof?
Geef toe, als iemand deze woorden tegen jou zou zeggen zou je toch ook even schrikken hé.
Ik had zo een reactie van, ik ben toch niet ziek, ik hoopte toch nog een tijdje op deze planeet te mogen rondhangen, ik ben nog niet klaar om elke dag rijstpap met een gouden lepeltje te eten …
Een kerkhof heeft ook zo iets definitiefs, je gaat er naartoe en komt er niet meer van terug ;-(
Bleek dat ik het verkeerd verstaan had. Ze komen ons morgen halen om bloemen op het kerkhof te gaan zetten bij onze dierbare overledenen. Hoe beestig dit ook mogen klinken, ik vind dit persoonlijk een veel beter voorstel. Bloemetjes plaatsen kan ik, en daarna gaan we met z’n allen een ijsje eten …
Ik heb maar één verzoeknummer …
Ik wil graag van het kerkhof weg zijn voor het donker wordt ….
Categorieën:Doodgewone dingen
Hi Michael,
Wat leuk dat je lid bent geworden van mijn blog! Super om te zien wie mijn blog ook leest 🙂
Maike