Ik moest deze morgen naar het postkantoor een pakje gaan afhalen.
Hiervoor moest ik naar het “groot” postkantoor aan het station van Mechelen. Alhoewel het postkantoor op zich wel groot is is de ruimte dat aan de klanten wordt voorbehouden eerder klein. Op 2 meter voorbij de ingang staat er dan nog een bordje dat aan de klanten vraagt om hier te wachten tot een loket vrij komt. Dus als voorbeeldige klant blijven wij allemaal braaf aan het bordje wachten. Ik moet hier wel even bij zeggen dat tussen het bordje en het loket minstens nog 3 meter open ruimte ligt.
We staan dus allemaal tot aan het bordje te wachten en ondertussen komen er nog nieuwe “wachters” bij en deze mensen trachten dan tussen de inkomdeur en het einde van deze wachtrij aan te schuiven terwijl ze eigenlijk geen plaats meer hebben. Nieuwe klanten kunnen op dit moment zelfs de deur niet open krijgen om het pand te betreden.

Dit probleem kon heel eenvoudig opgelost worden indien de voorsten in de rij een metertje of twee naar voren zouden schuiven maar dat doen ze niet. Ze worden blijkbaar tegengehouden door een ingebeelde lijn.
Toen ik dan maar besloot om naast mijn voorganger te gaan staan om, op die wijze, de andere mensen een beetje meer ademruimte te geven , keek die persoon angstig alsof ik van plan was om hem voor te steken, want hij wou echt niet voorbij de ingebeelde lijn komen, er stond tenslotte ook een pijl op de grond afgebeeld dat de nadruk op deze lijn legde. Al was dit gewoon een voeg tussen twee stukken beton.

Toen die persoon naar het loket vertrok ben ik dan een paar stappen vooruit gegaan om de andere wachters wat meer ruimte te geven, maar zij stopten op hun beurt aan de ingebeelde lijn.

Rare wezens, mensen …