Doodgewone dingen

Vrijbroekpark in Mechelen in verval

Ondertussen kom ik zowat dagelijks 2 keer, met mijn hond, wandelen in het Vrijbroekpark te Mechelen. Dit park ligt op wandelafstand van mijn huis. Sinds ik Franky, onze Border Collie heb is dit zowat de dagelijkse routine geworden.

Het was mij vooral opgevallen dat de tuinen in het park steeds goed onderhouden werden. De rozentuin krijgt vooral veel aandacht van het personeel en wordt piekpijn in orde gehouden.

Maar sinds enkele jaren zijn er blijkbaar problemen met enkele bomen zodat de verantwoordelijken van het park besloten om deze bomen te kappen. Er was trouwens een risico voor vallende takken … wat volgens mij nu eenmaal een eigenschap van elk bomenrijk gebied is.
Dus verschenen er dagelijks meer en meer bomen waar de top van weggezaagd was. Geen mooi zicht, maar als het niet anders kan, dan moet het maar zeker?

Ondertussen staan er steeds meer en meer bomen troosteloos en verkapt bij.
Op een goede dag, enkele jaren terug zag ik iemand met een hamertje in de hand op elke boom tikken en notities maken op zijn laptop.  De hele dreef in het midden van het park werd op die manier gecontroleerd en het gevolg hiervan is schrijnend.
Bijna alle bomen in deze dreef werden gekapt en de dreef ligt er al een paar jaar zeer verwaarloosd bij.

 De bestrating van deze dreef is ondertussen groen van het mos en alle takken en stronken blijven gewoon liggen. Af en toe wordt er aan deze dreef verder gewerkt maar het raakt niet echt opgekuist. Het personeel heeft wel de tijd gevonden om verschillende afsluitingen te plaatsen zodat de wandelaars dit verwoeste landschap niet zou betreden.
Terwijl deze ganse dreef er zo verwaarloosd bij ligt gaan de kapwerken gewoon door op andere plaatsen in het park. Overal liggen stronken van omver gekapte bomen.

Ik ben geen botanicus en weet niks af van ziektes van bomen, maar ik heb wel mijn bedenkingen over de reden van deze massale kap acties. Deze bomen konden in het voorjaar nog steeds bladeren krijgen, dus was er volgens mij nog hoop.
Het risico van vallende takken los je op door mensen tijdens stormweder of hevige wind niet in het park toe te laten.
En dan vooral de reden waarom deze middendreef van het Vrijbroekpark nu reeds 2 jaar ligt te verkommeren is mij een raadsel. Met alle machines die er beschikbaar zijn is deze dreef om 1 week tijd terug opgekuist.

In tijden waarin het groene gedachtengoed zou belangrijk is geworden begrijp in niet wat hier aan de hand is, maar erg is het wél.
Ikzelf zal nooit het Vrijbroekpark terug zien zoals het vroeger was, maar hoop toch dat vooral deze dreef snel opgekuist zal worden en een nieuwe mooie bestemming zal krijgen.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.