Het is intussen reeds h(jaren) geleden dat de kapper aan mijn pluimpjes nog werk had.
Vroeger, lang geleden, toen de dinosaurussen nog over de straat liepen, had ik nog een haardos die tot op mijn schouders hing, tegenwoordig zou ik al erg mijn schouders moet kunnen optrekken om nog maar in de buurt te komen.
Maar alles went 😉
Als ik tegenwoordig naar de kapper ga spreek ik niet over het type kapsel dat ik wil maar geef gewoon het gewenste aantal millimeters op. Centimeters zijn we reeds lang vergeten 😉

In de goede jaren mocht ik nog dromen van een lengte van 6 mm per haartje, da’s dus een donsdekentje hé.
Daarna ging het naar iets korter, het werd algemeen geknipt op 4 mm.
Geen verschil met de bovenkant en zijkant, neen, gewoon overal 4 mm.
Toen ik dus vandaag bij de kapper toekwam werd mij de klassieke vraag gesteld: Hoe lang mag het zijn?
Waarop ik natuurlijk 4 mm antwoordde.
En zo geschiedde 😉

Halverwege de werkzaamheden, zo’n goede 30 seconden later, vroeg de kapper of het bovenaan nog iets korter mocht?
Nog korter?
Ik heb de eerstkomende weken geen kam meer nodig 😉