Hoe ouder ik word hoe meer ik naar de herfst uitkijk, ik zou bijna gaan denken dat het iets leeftijdsgebonden is, en dat dan ook daar het spreekwoord ” hij zit in de herfst van zijn leven” vandaan komt. Wie zal het mij kunnen zeggen, maar ik vind de herfst vooral een gezellig seizoen gevuld met warme kleuren.
Het heeft ook iets met rust te maken. In tegenstelling tot de lente en zomer komen er in de herfst veel minder mensen naar het park wandelen, wat er voor zorgt dat ik, samen met de honden, het park bij alleen voor ons heb.
Aangezien ik het geluk heb 2 honden te hebben die natuurlijk dagelijks ook 2 maal willen gaan wandelen, en daarbovenop nog het geluk heb dat het vrijbroekpark hier vlakbij is, kan ik de veranderingen in de natuur dagelijks volgen.
Groene bladeren worden bruin en vallen naar beneden, dat laatste hebben we vooral aan de zwaartekracht te danken, anders zouden die bladeren steeds maar blijven dwarrelen, en geef nu zelf  toe, dat zou geen zicht zijn. Met andere woorden, de bladeren verliezen hun bomen.
Het resultaat is dan ook een mooi bruin, met bladeren gevulde, grond.
En van dit laatste wou ik vanmorgen, tijdens mijn ochtendwandeling met de hondjes, snel even een kiekje maken met mijn gsm.
En dat wil ik hier graag delen.