Laat mij even de situatie schetsen.
Ik was deze morgen bij een klant de etalage aan het decoreren toen iemand de winkel binnenkwam en mij vroeg:
Weet jij soms een slotenmaker hier in de Hoogstraat?
Waarop ik:
In de Hoogstraat weet ik geen slotenmaker, of de schoenmaker vooraan in de straat moet nu ook sleutels bijmaken.
Waarop zij:
Neen, het zou een slotenmaker zijn.
Waarop de eigenares van de winkel, waar ik aan het werken was, ook kwam bevestigen dat er geen slotenmaker in de Hoogstraat was.
Er is wel een slotenmaker in de Borzestraat en de Adegemstraat, slechts 5 minuten wandelen van hier.
Waarop zij:
Ja, die weet ik zijn, maar er zou ook een slotenmaker in de Hoogstraat zijn.
Ik zal even bellen…
Zij gaat naar buiten en neemt haar gsm. Na een kort gesprek komt ze terug de winkel binnen zeggende dat er toch een slotenmaker in de Hoogstraat is, de persoon in haar gsm-toestel heeft het haar gezegd. En het zou vlak naast de beenhouwer zijn.
Waarop ik:
Dat is de schoenmaker waar ik het reeds over had.
Waarop zij verdween, vermoedelijk richting schoenwinkel om er sleutels te laten bijmaken.
Categorieën:Doodgewone dingen
Ja zo gaat dat. Luisteren is moeilijk…
😉