Hoe dom kan een mens zijn?
Even wat uitleg.
Ik wil in mijn tuin nieuwe boompjes planten maar voor ik aan die leuke taak kan beginnen moeten er eerst nog enkele boomstronken verwijderd worden om plaats te maken voor het nieuwe jonge geweld. Met een goede schop en een zaag om de wortels door te zagen moet dat lukken.  Een goede schop had ik nog staan en een schitterende nieuwe zaag voor de wortels ben ik in de Brico gaan kopen, klaar voor de strijd dus…
Ik ben ondertussen zo’n 2 avonden aan het graven gegaan en kon de eerste avond reeds 2 boomstronken uit de grond halen, waar ik best tevreden over was.

Gisterenavond dan maar aan de overige 3 stronken begonnen. 2 Gewone en 1 waar ik zeker een hele brok werk aan ging hebben. Maar de eerste van deze 3 liet zich ook niet snel uit de grond halen waarmee het reeds donker was toen ik aan nummer 3 ging beginnen. Zo’n boomstronken kunnen nogal aan hun territorium gehecht zijn, heb ik mogen merken.
Op zich geen probleem want dan las ik maar een extra avond in voor het laatste exemplaar.

Ik heb ondertussen, samen met Franky mijn border collie, al flink aan het graven geweest, putje maken putje vullen. Een hele greppel ligt ondertussen open en terug bedekt met graafsel van onder de laatste stronk die zich niet zo gemakkelijk gewonnen geeft.
Ik probeer zo diep mogelijk de boomstronk te ondergraven om op die manier plaats te hebben om de stronk los te wrikken. Tegelijkertijd zie ik dan ook meteen waar de laatste wortels zitten en kan ik die met mijn zaag doorzagen…
Zaag? Euh, waar is mijn zaag naartoe?
Nergens nog een zaag te bespeuren.

Blijkbaar heb ik mijn nieuwe zaag mee onder de uitgegraven zand bedolven. Met de hark dus het oppervlak even opgerakeld maar niets te vinden.
Dus kan ik straks in de grond gaan woelen op zoek naar mijn zaag, want die heb ik wel nodig om de wortels van de laatste stronk door te zagen.
De volgende keer hou in mijn materiaal op een veilige plaats ver van de zandzone.
Hoe dom kan een mens zijn he, allez ikke toch  😉