Het begon allemaal  in het jaar 1980 toen ik als zelfstandig etaleur van start ging,  de dinosaurussen waren juist van de aardbol verdwenen.
1980 Was ook nog een jaar waarin andere normen dan vandaag golden.
Om een klein voorbeeld te geven:
Als klant kwam je toen een boetiek niet binnen met het draagzakje van een andere kledingzaak. Dat hoorde toen gewoon niet.
Mensen hadden toen wel meer tijd en waren minder haastig.
Dat gezegd zijnde…

Ik werkte toen ook gemiddeld een halve of hele dag in een winkel aan de etalage of etalages.
En toen gebeurde het.
Verschillende klanten/winkeliers stelden mij, tijdens mijn werk, de vraag of ik soms zin had in een kopje koffie. En aangezien ik toen geen koffie dronk, eigenlijk ook niet lustte, zei ik altijd vriendelijk, neen dank u.
Ergens hield ik wel het idee in het achterhoofd dat er daarop nog wel een volgende vraag zou komen of ik soms een frisdrank wou, maar die vraag bleef doorgaans weg.
Resultaat dus… geen drankje ;-(

Ik nam dan maar de beslissing om in de toekomst dat kopje koffie toch maar aan te nemen. Met veel suiker en melk erin zou het wel drinkbaar zijn.
En zo gebeurde het dus ook. Op die manier heb ik jarenlang koffie gedronken terwijl ik dat drankje tot op heden nog steeds niet echt lekker vind.
Jaren later, toen ik ook mijn vaste klantenkring had gevormd en de mensen mij ook beter kenden, waren en als eens klanten die vroegen of ik toch niet liever iets fris had in plaats van koffie. Waarop ik steeds het antwoord gaf, dat ik toch liever koffie had.
En dan kan je je best inbeelden dat sommige klanten dit gewoon niet konden begrijpen…

Je lust geen koffie en toch geef je de voorkeur aan koffie boven een ander drankje?
En dit gaf ik dan als antwoord:
De reden waarom ik koffie boven een frisdrank verkies is nochtans heel eenvoudig.
Koffie is gewoon veel gezelliger. Het kopje straalt letterlijk en figuurlijk gezelligheid en  warmte uit.
Koffie is ook een rustpunt, een moment van even “halt” te houden.
Voor mij dan toch…
Laat het u smaken…