De zon is daar en dat zullen we geweten hebben.

Hier in Belgie krijgen we zelden te maken met half werk, ofwel is het warm ofwel is het koud, maar als het warm is krijgen we meteen temperaturen over ons dat gelijk staan aan ons hoofd in een oven steken. Toen ik vanmorgen buiten kwam wist ik het al meteen, dit wordt een warme dag.  Zo’n 30 graden op ons terras in de schaduw en dan nog te zwijgen van de 40 graden in mijn airco-loze camionette, ook in de schaduw welteverstaan.

Begrijp me nu niet verkeerd, de zon is leuk, de mensen hebben dat nodig, maar als je met zulke temperaturen moet werken zie je daar toch op een andere manier tegenaan.
En ik heb dan nog een job dat doorgaans in redelijk frisse ruimtes doorgaat, maar zelfs daar voel je, na verloop van tijd dat fris gedeelte niet meer.
Met zo’n weder in de open lucht moeten werken of zware arbeid moeten verrichten met één of ander uniform aan zie ik helemaal niet zitten. Chapeau voor mensen die dat doen, het gewone leven kan dan ook dank zij hun doorgaan.

Als ik mocht kiezen zou een warme werkbare temperatuur toch mijn voorkeur krijgen. Als het kan met een frisse bries zodat we even kunnen afkoelen tussen het werk door.

Hoedanook mogen we ons gelukkig prijzen dat, tot hiertoe, nog niemand het weder kan/mag kiezen. Een buurvrouw zei me gisteren, ze zouden ons beter laten doen hé, we zouden wel weten welk weder te kiezen.  Tot hiertoe kunnen we nog steeds op neutrale wijze over het weder beginnen, het is tenslotte altijd een goede opener voor een gespreksonderwerp, en niemand kan iets verweten worden of het nu regent, sneeuw, of dat we bakken in de hitte.

Laten we het zo houden.